Biraz geçmişi hatırlayıp günümüz teknolojisine duacı olabiliriz. Kim bilir belki bundan 10 yıl sonra da şimdi kullandığımız cümlelere gülüp geçeceğiz.
Yer verdiğimiz cümlelerden hatırlayacaklarınız ile yaşınızı ortaya çıkaracağınız kesin. Hadi başlayalım!
“İnce uçlu/kalın uçlu şarj aleti olan var mıııı?”
Nokia dönemlerinde sık kullandığımız cümlelerdendi. Yakın tarihte ise “iPhone şarj aleti olan var mı?” cümlesi de tarihin tozlu sayfalarındaki yerini aldı.
“Kanka ya, Bluetooth’unu açar mısın? Bir şey göndereceğim.”
WhatsApp olmadığı zamanlarda müziklerimizi ya da fotoğrafları Bluetooth ile gönderiyorduk. Şimdi binbir türlü yöntemle daha hızlı göndermek mümkün. Hey gidi günler hey.
“Bana kontör atsana.”
Konuşmaya ayrı, mesaja ayrı kontör gittiği zamanlarda kontörden nasıl tasarruf edeceğimizi hesaplıyorduk. Kontör bize iktisatlı davranmayı öğretti.
“Slm, nbr, naBeR naP!YosUN!”
Bir zamanlar Türkçeyi katlediyorduk. Aman ikinci mesaja geçmeyelim diye “slm, nbr” yazarken Türkçe karakterleri bile kullanamıyorduk. Hele bir de T9 devreye girerse karakter sayısı bir anda düşüyordu.
“Eve varınca çaldır, ben anlarım.”
O yıllarda, “eve geldim” demek için kontör harcamaya kıyamazdık. Aman kontörümüz gitmesin diye de bir ara herkes çaldırmaya alışmıştı. Bi nevi şifreli iletişim kuruyorduk.
“O kadar parası var hâlâ ödemeli atıyor.”
Arkadaşlara ödemeli atardık çünkü o kontörler gece sevgilimizle mesajlaşmak için lazımdı 😀
-Nerede bizim fotoğraflarımız?
-Daha yeni tab ettirdim, birkaç güne çıkar.
Hafıza kartı geldi, nostalji bitti. Karanlık ve kırmızı odalarda özenle fotoğraflar tab ettirilirdi, fotoğraflarımız nasıl çıkmış diye de merakla beklerdik. Çıkan fotoğraflar da hemen dağıtılır ya da çerçeveletilip en güzel köşeye asılırdı. Şimdilerde ise fotoğraflarımızı elektronik ortamların uçsuz bucaksız köşelerine gömüyoruz.
“Kıpırdamayın! Sadece 2 poz kaldı.”
Nerede şimdiki gibi hafıza kartları. Eskiden kalan pozlar kıymetliydi. Herkes gözünü kırpmamak için ayrı çaba sarf ederdi.
“Abi, masa 8’i yarım saat uzatır mısın?”
Yanına da tost gömdük mü, tamamdır.
“Yılanda rekorun kaç?”
Yılan büyür giderdi ve yanana kadar asla telefonu bırakmazdık.
“Oğlum, şu kanalı değiştir hadi.”
Uzaktan kumanda ile tanışmadığımız dönemde evin en küçüğü uzaktan kumanda görevi görürdü 🙂
“Sizin video VHS’mi?”
80’ler kuşağı burada mı?
“Kapat şu atariyi, televizyonu bozacak.”
“Üfle, çalışır” diyenler de burada mı? Kaç yıl geçerse geçsin çoğumuz hâlâ atariyi özleriz. Adaptörün ısınmasını da hatırladık mı?
“CD’yi kolonyayla sil, öyle tak!”
Walkman’in pilleri biterdi. Discman’i olanların ise havasından geçilmezdi.
“Kasetin B yüzü, 3. şarkısını senin için kaydettirdim.”
Şimdiki gibi YouTube’dan, Spotify’dan link göndermek yoktu. Romantizm için emek vardı. Karışık kasetler hazırlardık.
Eskiyi yâd ettiğimize göre sizin de aklınıza gelen tarihi cümleler varsa yorumlara bekliyoruz.
