Öncelikle şunu belirtmeliyiz ki sarman dediğimiz kediler bir tür cins değil. Her ne kadar leopar desenine benzer postu olan kedilere tekir desek de aslında sarmanlar da smokinler de calicolar da tekir.
Tüm kediler eşsiz özelliklere sahip. Adeta insanlardaki karakterler gibi onların da birbirinden farklı huyları var. Biz de onları gözlemlediğimiz kadarıyla “Bu sarmanlar hep böyle!”, “Smokin olduğu ne kadar belli, hareketlere bak!” şeklinde sınıflandırıyoruz. Gerçekten de bu sarmanlar hep böyle mi?
Sarman kedilerin daha hareketli olduğu doğru mu?
Bir sarmanla yaşıyorsanız veya yeterince TikTok ve Reels videosu izlediyseniz onlarla ilgili “daha hareketli, daha oyuncu, hiperaktif” gibi kanılara varabilirsiniz. Ancak sarmanların bu hareketliliğiyle ilgili yapılmış herhangi bir bilimsel çalışma yok.
Bu yüzden hareketli doğalarına neyin sebep olduğuyla ilgili kesin bir yargıya varamıyoruz. Yine de renk temelli davranışsal özelliklerin ortaya çıkabileceğini başka hayvanlar üzerinde yapılan araştırmalardan doğrulayabiliriz.
Sarı renkli kedilerin de bir tür “tekir” olması, hareketli doğalarını bir nebze açıklayabilir.
Agouti geni, kedileri tekir yapan gendir. Bu kediler doğaları gereği daha meraklı, hareketli ve çeviklerdir. Yeri geldiğinde adeta sarılıp uyuyabileceğiniz bir oyuncak ayıcığa dönüşseler de bazen bir sirk cambazı gibi evde dolanabilirler!
Sarmanların diğer kedilere göre daha sıcakkanlı olmasının sebebi ise cinsiyet kaynaklı olabilir.
Kıvanç tatlıtüy de dediğimiz sarman kediler, turuncu ve sarı ağırlıklı tüylere sahipler. Bu renkten sorumlu olan gen ise cinsiyete bağlı. Yani bir sarmanın erkek olma ihtimali 4’e 1 oranında daha yüksek.
Erkek kedilerin ise dişilere kıyasla daha dost canlısı olduğu söylenir. Kesin olmamakla beraber bu durum sarmanların daha cana yakın olmasına bağlanabilir. Peki sarmanların benzersiz davranışlarını açıklayacak cinsiyet dışında bir faktör var mı?
Araştırmacılar, sarman kediler üzerinde bir çalışma yürüttü ve şu sonuçlara vardı:
Sarman kediler, kentsel ortamların aksine kırsal kesimde daha yaygın. Ölüm riskinin yüksek olduğu bölgelerde, daha az görülüyorlar. Bu bulgu, onların riskli davranışlarda bulunma eğiliminin ortaya çıkmasını mantıklı kılıyor.
Her ne kadar renk temelli davranışsal ilişkiler kulağa tuhaf gelse de bunlar, kuşlar ve kemirgenler dahil olmak üzere diğer hayvanlarda da bulunuyor.
Son olarak “Satın alma, sokaktan sahiplen!” sloganımızı da buraya bırakarak bitirelim…
